Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, τόμος Α’

… Οι “φιλοκαλικοί” πατέρες, τους οποίους ανθολόγησε ο μέγας άγιος των νεωτέρων χρόνων, ο Αγιορείτης Νικόδημος, ασχολούνται λιγότερο με θέματα πίστεως και περισσότερο και κυρίως με θέματα πνευματικής “θεωρίας”, ασκητικά, ησυχαστικά, νηπτικά. Και απευθύνονται μεν κυρίως τα θέματα αυτά στους μοναχούς, αφορούν όμως και κάθε πιστό, που θέλει να μορφώσει μέσα του τον Χριστό και να φτάσει στην τελειότητα, “εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού” (Εφ. 4,13). Γι’ αυτό οι νηπτικοί πατέρες της Φιλοκαλίας υπήρξαν πάντοτε το εντρύφημα και οι αυθεντικοί οδηγοί της πνευματικής ζωής για γενεές γενεών, και διέπλασαν το ήθος των θεουμένων, υποδεικνύοντάς τους τις πρακτικές μεθόδους και τους τρόπους με τους οποίους θα φτάσουν στην κάθαρση και στο φωτισμό και θα αξιωθούν να ατενίσουν το άκτιστο φως της θείας δόξας. … (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

“Η ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ δεν αποτελεί μόνο διδασκαλία της νοεράς προσευχής, αλλά και το σύνολο της πνευματικής εμπειρίας των αγίων Πατέρων, σε όλες τις διαστάσεις των κινήσεων του νου και της καρδιάς. Και αντιφεγγίζει τις ελλάμψεις του Αγίου Πνεύματος επάνω στις καθαρές ψυχές των Αγίων, όπως και τα απηχήματα των πολέμων με τους αόρατους δαίμονες, τα ψεκτά πάθη και τις γοητείες του κόσμου …”

(Από την εισαγωγή του π. Θεοκλήτου Διονυσιάτη.)