Θείον και Ιερόν Ευαγγέλιον

Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. Πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν, ό γέγονεν. Εν αυτώ ζωή ην, και η ζωή ην το φως των ανθρώπων. Και το φως εν τη σκοτία φαίνει, και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν. Εγένετο άνθρωπος απεσταλμένος παρά Θεού, όνομα αυτώ Ιωάννης. Ούτος ήλθεν εις μαρτυρίαν, ίνα μαρτυρήση περί του φωτός, ίνα πάντες πιστεύσωσι δι’ αυτού. Ουκ ην εκείνος το φως, αλλ’ ίνα μαρτυρήση περί του φωτός. Ην το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον. Εν τω κόσμω ην, και ο κόσμος δι’ αυτού εγένετο, και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω. Εις τα ίδια ήλθε, και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον. Όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού. Οι ουκ εξ αιμάτων, ουδέ εκ θελήματος σαρκός, ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ’ εκ Θεού εγεννήθησαν. Και ο Λόγος σαρξ εγένετο, και εσκήνωσεν εν ημίν, (και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός·) πλήρης χάριτος και αληθείας. Ιωάννης μαρτυρεί περί αυτού, και κέκραγε λέγων· Ούτος ην ον είπον· Ο οπίσω μου ερχόμενος, έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτός μου ην. Και εκ του πληρώματος αυτού ημείς πάντες ελάβομεν, και χάριν αντί χάριτος. Ότι ο νόμος δια Μωσέως εδόθη· η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο. (Θείον και Ιερόν Ευαγγέλιον κατά Ιωάννην αρχόμενον από της Αγίας και Μεγάλης Κυριακής του Πάσχα).