Θείον Προσευχητάριον

Προσευχή λέγεται η προς τον Θεόν δέησις του ανθρώπου και η σύγχρονος υπό τούτου προς Εκείνον ανάτασις του πνεύματος αυτού. Ο ουτιδανός και υλικός άνθρωπος, δια της προσευχής, παρίσταται ενώπιον του Παντοδυνάμου και Απροσίτου Θεού, επικοινωνεί αμέσως και συνομιλεί μετ’ Αυτού. Το πλάσμα παρίσταται ενώπιον του Πλάστου, το τέκνον ενώπιον του Πατρός, επικαλείται, εύχεται, ικετεύει, υμνεί, δοξολογεί, δέεται, ευρίσκεται ως άγγελος πλησίον Αυτού και λαμβάνει παρ’ Αυτού την χάριν. Η προσευχή είναι η ζωή της ψυχής, είναι έργον των τέκνων του Θεού αφ’ ης εδημιουργήθη ο άνθρωπος. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)