Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Ὁ ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ (1759-1833) εἶναι τό μεγάλο καύχημα τῆς Ρωσικῆς ἀλλά καί τῆς ἀνά τήν οἰκουμένη Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Μέ τήν ἀκλόνητη πίστη του στό Θεό, μέ τή βαθειά εὐλάβειά του στήν Κυρία Θεοτόκο, μέ τήν ἀπέραντη ἀγάπη του στόν ἄνθρωπο καί σ’ ὅλα τά θεῖα δημιουργήματα, μέ ὅλες τίς εὐαγγελικές ἀρετές πού ἀπέκτησε «νηστείᾳ, ἀγρυπνίᾳ, προσευχῇ» καί «βίᾳ φύσεως διηνεκεῖ», μεταπλάσθηκε ἀπό ἄνθρωπο χοϊκό σέ ἄγγελο ἐπίγειο καί ἔγινε σκεῦος ἐκλεκτό θείων δωρεῶν. Γνώστης καί μέτοχος τῆς ἁγίας βιοτῆς του γίνεται τώρα κάθε Ἕλληνας φιλόθεος ἀναγνώστης μέ τό βιβλίο αὐτό πού, πέρα ἀπό τήν ἐκτενή βιογραφία τοῦ ὁσίου, περιέχει τίς διδαχές του, καθώς καί τά χρονικά τῆς ἀνακηρύξεώς του σέ ἅγιο (1903) καί τῆς ἐπανευρέσεως τοῦ τιμίου λειψάνου του (1990).