Αγιασμενη Επανάσταση

Το πνεύμα ετοίμασε το Εικοσιένα μ’ επιμονή και πολυχρόνια καλλιέργεια, στηριγμένο απόλυτα στην Ελληνική παράδοση. Τίποτα το ξενικό. Παρεξηγούν (κι’ αδικούν) το μεγάλο εθνικό κίνημα όσοι το νομίζουν αντίλαλο της γαλλικής επανάστασης. Κι’ ο βαθύτατος Σολωμός λαμπρά το είδε, όταν χαιρέτησε τη Λευτεριά, «από τα κόκκαλα βγαλμένη, των Ελλήνων τα ιερά». Ο αγώνας ολόισα βγήκε από την αιωνόβια ελληνική παράδοση. Καμιά ομοιότητα δεν έχει με τη γαλλική επανάσταση. Εκείνη ήτανε κοινωνική. Το Εικοσιένα δεν μπαίνει με κανένα τρόπο στο σχήμα των ταξικών αγώνων. Είναι κίνημα καθαρό εθνικό: Μια φυλή ανώτερη, περήφανη και γενναία συνεχίζει την ηρωική της παράδοση της λευτεριάς και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τσακίζοντας μ’ αγώνα υπεράνθρωπο, το ζυγό της σκλαβιάς. Ξαναφτιάνει Μαραθώνες και Σαλαμίνες. Και γίνεται παράδειγμα σ’ όλους τους λαούς, που την ακολουθούν ο ένας μετά τον άλλον. Δημιουργεί νέο Διεθνές Δίκαιο, στεργιώνοντας την «αρχή των εθνοτήτων». Η γαλλική επανάσταση στάθηκε αντικληρική. Τη σημαία του Εικοσιένα κρατεί ένας δεσπότης. Και το ράσο του είναι σύμβολο διπλό. Και το ράσο του είναι σύμβολο διπλό: Θρησκεία και παιδεία – Χριστιανισμός κι’ ελληνισμός. (Από την εισαγωγή του βιβλίου)