Του Χριστού ή του Κόσμου Τούτου;

Η Εκκλησία, όπως σημειώνει ο π. Αντώνιος, δεν είναι κρυψώνα που κρύβεσαι δραπετεύοντας από τη ζωή. Είναι το εφαλτήριο για να βγεις στον κόσμο. Δεν κυνηγάς σε αυτήν τον Θεό, για να τρυπώσεις κάτω από το ιμάτιο της παντοδυναμίας Του και να εισπράξεις την υψηλή προστασία Του. Δεν είναι κάλυψη η Εκκλησία, αποκάλυψη είναι. Δεν είναι τόπος λησμονιάς των προβλημάτων αλλά μνήμης του Θεού. Είναι το σπίτι του ανεπιθύμητου, του κυνηγημένου, του χλευασμένου Χριστού, που διώκεται και απορρίπτεται απ’ όλους και αναπαύεται και κατοικεί εκεί που είναι δύο ή τρεις μαζεμένοι στο δικό Του όνομα. Σε αυτό το σπίτι μπορούμε να αγγίξουμε την αγάπη Του ή να μας αγκαλιάσει η παρουσία Του, όπως αγκάλιασε τον σαραντάρη, στρατευμένο άθεο του βιβλίου…

(Από την Εισαγωγή του π. Σπυρίδωνος Βασιλάκου)