Εν Ανθρώποις Ευδοκία

Ας κηρύξουμε, λοιπόν, με χαρά το σωτήριόν Του, την Ημέρα που γεννήθηκε από την Αιώνια Ημέρα, ας αναγγείλουμε “εν τοις έθνεσι την δόξαν αυτού, εν πάσι τοις λαοίς τα θαυμάσια αυτού” (Ψαλμ. 95:2-4). Κείται στη φάτνη, αλλά κρατά ολόκληρο τον κόσμο στα χέρια Του θηλάζει, αλλά είναι αυτός που τρέφει τους Αγγέλους είναι φασκιωμένος στα σπάργανα, αλλά ενδύει εμάς με αθανασία βυζαίνει, αλλά λατρεύεται δεν βρίσκει χώρο στο πανδοχείο, αλλά κάνει ναό Του τις καρδιές των πιστών.
Διότι η Δύναμη ανέλαβε αδυναμία, ώστε η αδυναμία να γίνει δύναμη. Συνεπώς, ας θαυμάζουμε αντί να καταφρονούμε την κατ’ άνθρωπον γέννησή Του ας μάθουμε από αυτήν, την ταπείνωση που ένα τέτοιο μεγαλείο ανέλαβε για χάρη μας. Ας τροφοδοτήσουμε το πυρ της αγάπης μας, ώστε να μπορέσουμε να φθάσουμε στην αιώνιά Του ημέρα. (Ιερός Αυγουστίνος – Ομιλία 190, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)