Η Αγία Γραφή

H ελληνική μετάφρασις της Παλαιάς Διαθήκης, η καλούμενη των “Εβδομήκοντα”, τυγχάνει η παλαιοτάτη των γνωστών εις ημάς μεταφράσεων της Αγίας Γραφής και υπό παλαιών εκκλησιαστικών πατέρων και συγγραφέων ευλόγως χαρακτηρίζεται ως “θεόθεν οικονομηθείσα”. Αύτη υπήρξεν η Βίβλος της αδιαιρέτου εκκλησίας των οκτώ πρώτων αιώνων, καθηγιάσθη δια της χρήσεως αυτής υπό τε των αποστόλων και των εκκλησιαστικών πατέρων και των τοπικών και οικουμενικών συνόδων, διετέλεσεν, είτε εν όλω είτε εν μέρει, η βάσις πασών των άλλων παλαιών εκκλησιαστικών μεταφράσεων και εξακολουθεί να είναι επίσημος Βίβλος της Ορθοδόξου ανατολικής εκκλησίας. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)