Ο Τίμιος Πρόδρομος

Οἱ ἅγιοι λοιπόν εἶναι τά πνευματικά φανάρια πού μᾶς δείχνουν, πῶς πρέπει κι ἐμεῖς νά ζήσουμε καί νά πολιτευτοῦμε, ὥστε νά βγοῦμε νικητές στόν ἀγώνα ἐναντίον τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας. Αὐτοί, μέ τό παράδειγμά τους καί τίς πρεσβεῖες τους, μᾶς ἀνοίγουν μονοπάτια, ἐκεῖ πού ἡ ζωή μας εἶναι ἀδιάβατη. Αὐτοί μᾶς παραστέκουν σάν γνήσια ἀδέρφια μας καί πρεσβεύουν γιά ὅλους μας στό Θεό ὡς «φίλοι τοῦ Θεοῦ» (Ἰωάν. ιε΄ 14).
Ἕνας μεγάλος, ὁ μεγαλύτερος ἀνάμεσα στούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι ὁ Τίμιος Πρόδρομος. Τόν ὀνομάζουμε «μεγάλο», γιατί καί ὁ Ἰδιος ὁ Χριστός ἔτσι τόν ὀνόμασε κι ἔτσι τόν παρουσίασε στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς του (Ματθ. ια΄ 11). Ο Ἴδιος ὁ Χριστός τόν ἀποκάλεσε ἐπίσης προφήτη «καί κάτι περισσότερο ἀπό προφήτη» (Λουκ. ζ΄ 26).

Ἄς δοῦμε ὅμως πῶς ἔζησε καί πολιτεύτηκε ὁ μεγάλος αὐτός Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας.