Ο Ύμνος της Αγάπης, το βάθος και η ουσία για την ύψιστη εντολή

Λόγος του Ιερού Χρυσοστόμου για τον Ύμνο της Αγάπης.

Το 13ο κεφάλαιο της Α’ προς Κορινθίους επιστολής αποτελεί μία απόπειρα του αποστόλου Παύλου να σημανθεί με λέξεις και έννοιες ένα κατ’ εξοχήν θείο δώρο, που προσδίδει νόημα και περιεχόμενο ζωής, η αγάπη. Διασαφηνίζει εδώ ο θείος Παύλος τη σημαντικότητα της πιο μεγάλης αρετής. Από τη μια πόση τραγικότητα φωλιάζει στη δύστυχη συνείδηση, όταν απουσιάζει η αγάπη, και από την άλλη πόσος εμπλουτισμός με το στοιχείο της πνευματικής ελευθερίας, όταν βιώνεται η αγάπη! Η ασκητική διάθεση του περιορισμού του “εγώ” επιφορτώνεται με τρυφερότητα και εγκαρδιότητα για να αναπτυχθεί το “εσύ”, δηλαδή η λειτουργία της σχέσης, η αμεσότητα της κοινωνίας.
Οι δυσχέρειες που επιφυλάσσει η βίωση της μεγαλύτερης χριστιανικής εμπειρίας, της δυναμικής της αγάπης, με την οποία γνωρίζεται η σχέση με τον συν-άνθρωπο ως κοινωνική συν-ύπαρξη, είναι μεγάλες συνακόλουθες του ψυχικού πόνου, της απογοήτευσης, της διάψευσης των προσδοκιών, δηλαδή της προσωπικής άρσης του σταυρού. […] (Από την έκδοση)