Οι δέκα εντολές στην κανονική παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας

Η κατά γράμμα ή κατά πνεύμα ερμηνεία των θείων και ιερών Κανόνων είναι το ουσιαστικό αντικείμενο για κάθε επιστημονική μελέτη του τομέα του Κανονικού Δικαίου. Απαιτείται εντούτοις ο συνδυασμός των δυο προαναφερθέντων ερμηνειών τόσο μέσα στο Νομοκανονικό πλαίσιο, όσο και στην προφορική Παράδοση που αυτό περικλείεται, για να μπορεί τόσο από Κανονικής, όσο και από Θεολογικής πλευράς να δίνει ο εκάστοτε ερμηνευτής όχι την υποκειμενική έννοια, αλλά την κατά το δυνατόν αντικειμενική διάσταση των ανακυψάντων κατά περίπτωση θεμάτων, αφού υποχρεούται να λαμβάνει υπ’ όψιν και τις δύο ερμηνευτικές αυτές προοπτικές. Συνεπώς, μέσα στα πλαίσια των Θεολογικών και των εν γένει εκκλησιαστικών θεμάτων ο ρόλος και ο στόχος των ιερών Κανόνων, αλλά και των Εκκλησιαστικών ποινών δεν είναι η τιμωρία των μελών του σώματος της Εκκλησίας, αλλά η προστασία τους από παρερμηνείες και αλλοιώσεις των αυθεντικών δογμάτων της πίστεως, αφού σκοπός δεν είναι η ποινή, αλλά η δυνατότητα βελτιώσεως και προστασίας μέσα απ’ αυτήν. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)