Οικογένεια ώρα μηδέν; Σκέψεις για μια προοπτική ελπίδα…

Το βιβλίο δεν περιορίζεται απλώς σε διαπιστώσεις και αναλύσεις. Με απλότητα, σαφήνεια, αμεσότητα και πολλά ζωντανά παραδείγματα προχωρεί σε ουσιαστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις ελπίδας! “…Μέσα λοιπόν σ’ αυτήν τη σύγχρονη οικογένεια που, όλο και πιο συχνά, απομένει “μισή” από διαζύγια, συμβιώσεις εκτός γάμου η άγαμες μητέρες και μονογονεϊκές οικογένειες, μεγαλώνουν συνήθως τα μοναχικά παιδιά των διαμερισμάτων, σε πολυκατοικίες όπου οι γείτονες μπορεί και να μη λένε ούτε “καλημέρα”. Αυτά τα μοναχικά παιδιά γεμίζουν την ανάγκη τους για επικοινωνία με άθλια τηλεοπτικά προγράμματα και λαμπερά, αλλά σαθρά και εκμαυλιστικά, πρότυπα. Είναι παιδιά των οποίων οι γονείς νοιάζονται για το σώμα τους και το μυαλό τους, και τα φορτώνουν συνήθως με ιδιαίτερα μαθήματα, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, γυμναστήρια, πιάνο, μπαλέτα και κολυμβητήρια, αλλά αφήνουν κλειστή και σιωπηλή την ψυχή τους…”.
Με απλότητα, σαφήνεια και αμεσότητα, συχνά και με ζωντανά παραδείγματα, που πηγάζουν από τη μακροχρόνια συναναστροφή της με παιδιά διαφόρων ηλικιών, προχωρεί σε ουσιαστικές και εφαρμόσιμες στην καθημερινότητα προτάσεις, που μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά στο ν’ αποκτήσει η οικογενειακή ζωή την ποιότητα που αποζητούν με πραγματική λαχτάρα τα σημερινά παιδιά.